Ethiek van de Christologie

"Ik ben de Weg en de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij." "Dit is het eeuwige leven dat mensen U kennen, de enige en waarachtige God en Hem die U zond, Jezus Christus." Dit zijn worden die Jezus zelf sprak. Een ware christologie van de ethiek zal daarom dit als zowel het uitgangspunt als het doel nemen. Het is niet via een lange weg van welke filosofie dan ook, zelfs niet de wet van Mozes, dat we tot de Vader moeten komen, maar direct door Christus. En in het einde zal zowel de Vader als de Zoon onze eeuwige beloning zijn.

Een echte definitie van christologie (kennis van Christus) houdt rekening met de gehele persoonlijkheid van de gelovige. Van het hart tot het verstand en van de geest tot het lichaam een waar christologische persoon is gewijd aan zijn of haar Heer.

Een echte christologie motiveert je hele persoon en op die manier maakt je tot een integer en liefdevol wezen. Ook leidt het ons verder op het nauwe pad en helpt ons niet af te wijken of naar rechts of naar links. Een echte christologie maakt geen compromis aan beide kanten en is de gulden middenweg tussen afwijkingen en onenigheden.

En in het einde leidt dit alles tot aanbidding van de Vader en de Zoon. De Heilige Geest, volgens Jezus in Johannes 16, eert de Zoon en niet zichzelf. En de Zoon eert de Vader. Het is daarom ongepast om de Heilige Geest te aanbidden of Hem aan te roepen. De Heilige Geest bidt voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen, omdat wijzelf niet weten wat goed voor ons is, maar Hij wel.

Christologie is het hart van de onderhavige disciplines en daaruit volgen de andere als in een cirkel die tegen de klok indraait. De vorige omvat de volgende, tot men bij louter theorie aankomt.