De 7 Kerken van Klein Azië

De 7 brieven van Johannes aan de 7 gemeentes in Klein Azië moeten in verband gezien worden met Paulus' brief aan de Romeinen (hst. 9-11) en andere voorspellingen die het einde van het christendom aangeven (als een aards getuigenis; zij zullen ten hemel varen bij de opname in de wolken) en het vernieuwen door de Here van Zijn relatie met Zijn aardse volk, de 2 en 10 stammen van Israel. "Geen profetie is van zijn eigen uitleg," zegt de Schrift; dat wil zeggen, we moeten tekst met tekst vergelijken, context met context en dat door geheel het Oude en Nieuwe Testament.

Efeze had de Nicolaïten, Smyrna had de geveinsde tegenstanders, Pargamum had de valse afgodendienaars, Thyatire had de verspreiders van valse leringen, Sardis de nominale christenen, Filadelfia de buitenstaanders en Laodicea de hypocriten. Persoonlijk rangschik ik deze gemeentes als Joods katholiek, waarachtige katholieken, 'oud' katholieken, Roomse katholieken, protestanten, de getrouwen en de pinkster- en evangelicale christenen. Let op dat ik zeg Roomse katholieken (in plaats van Rooms Katholieken), om ook de Grieks, Russisch en andere zogenaamde orthodoxe kerken samen te vatten; waar ze de moedergodin vereren.

Alleen de plaatselijke kerken, of gemeentes ('ekklesia' uitgeroepen groep) van Smyrna en Filadelfia werden niet beticht van iets.

Ik redeneer dat, wat het karakter betreft, alle 7 de gemeentes nog steeds bestaan: en dat, hiernaast, zij een profetische betekenis hebben die de 7 historische stadia van het christendom voorspelden. Van deze 7 stadia zijn alleen de laatste 4 overgebleven.

Thyatire (Op 2:18-29 {Thyatire zijn de katholieke kerken (niet alleen de Roomse), evenals Sardis staat voor de protestanten, enz. volgens getrouwe bijbel uitleggers}) herbergt 'hen die de diepten van satan kennen'. En de Here waarschuwt deze mariolatren dat Hij ze volgens hun werken zal geven. Dus, dit zijn ook mensen die het nodig hebben om hun zonden te belijden en de soevereine autoriteit van de Here te erkennen. Evenals wie dan ook. Natuurlijk zijn de meeste katholieken niet bekend met deze 'kenners van satan', zoals uit de passage blijkt. (Dit zijn ook geen satanisten, maar ik ben bang dat ze op een of andere manier te maken hebben met occulte machten, verleend door misleidende gevallen engelen die achter zogenaamde heiligen en Maria opereren. Echter zie hier over de hoer der hoeren. Ach, was het maar niet zo!) Nog hoeven ze zich hier ongerust over te maken. Getrouwe katholieken wordt aangeraden om vast te houden aan wat zij hebben, geestelijk. Natuurlijk worden misleidde katholieken opgeroepen om zich te bekeren; ik doel op hen die nooit echt het evangelie hebben begrepen: mensen die tevreden zijn met de uiterlijke versierselen. Helaas, moet ik zeggen, dit is de meerderheid, net als in Sardis en Laodicea. In feite hebben alle getrouwen in deze kerken te maken met een meerderheid van ongetrouwe nominale christenen (alsof de vijandschap van de wereld al niet genoeg is!).

Thyatire, dan, is verontreinigd met mariolatrie, Sardis met hoogmoed en snoeverij ("U heeft de naam dat u leeft, maar u bent dood!") en Laodicea wordt verlamd door lichtzinnigheid en lauwheid.

Wat is de gulden middenweg van een waarachtig Filadelfia!? "U hebt het woord van mijn lijdzaamheid bewaard." Een waarachtig christelijk getuigenis sluit geen compromis noch met de Farizeeërs noch met de Sadduceeërs en vergeet de fanatiekelingen ook niet; maar houdt ze onder controle. Zij waarschuwen tegen de leer van de Herodianen en zij dragen mensen in hun hart. Zij wederstaan elementen die vreemd zijn zowel aan de rechter als aan de linker zijde en zij vergeten de kleinste geboden niet ("Hij die de geboden leert, maar de kleinste ontbint, zal klein genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen.") En hun rechtvaardigheid gaat die van de Farizeeën en schriftgeleerden te boven, ook in het geven van tijd en geld. "Tenzij uw rechtvaardigheid die van de schriftgeleerden en Farizeeën te boven gaat, kunt u geensinds het Koninkrijk der hemelen ingaan." Nu, de Farizeeërs gaven 10 procent, maar zij aten de huizen van de weduwen op. Geef gul, "Want God heeft de blijmoedige gever LIEF." Zij roesten niet vast in een routine van overleveringen, maar toch houden zij vast aan de 'oude paden'. En een waarachtige christelijke gemeenschap aanbidt ("Want de Vader ZOEKT ook hen die Hem aanbidden. God is een geest en zij die Hem aanbidden moeten Hem aanbidden in Geest en Waarheid.") waardig aan het karakter van de bijbel en wordt niet zo Farizeeïsch dat je emotioneel de zwakken vernietigt en vervreemdt de kinderen niet en wordt ook niet zo tolerant dat mensen aan visie inboeten. "Waar geen visie is, vergaat het volk;" en "Mijn volk gaat verloren door gebrek aan kennis."

Een waarachtig christelijk getuigenis weet dat de Here "erbarmen wil en niet offerande' en dat 'erbarmen roemt tegen het oordeel'. Zij worden gemotiveerd door liefde en onbaatzuchtigheid en toch weten zij dat 'een feest gemaakt wordt voor lachen en dat wijn het hart van mensen blij maakt'. Zij zoeken niet alleen elkaar op, maar zij dragen 'elkaars lasten'. Zij staan de slechten tegen en tuchtigen hen en zij moedigen de goeden aan en sterken hen; de laatsten niet door stilzwijgen maar door complimenten. Zij houden vast aan de woordelijke inspiratie van de bijbel en hun verstand en hart staat open voor nieuwe ideeën, en inzichten en nuance verschillen. Hierin zijn zij niet traag geworden. In zoverre het de Tafel van de Here aangaat, laten zij hen toe die de Here zou toelaten en houden zij hen buiten die de Here zou buiten houden. Hierin zijn zij duidelijk en houden ze mensen niet in een twijfelachtig limbo. Zij geven hun fouten ruiterlijk toe en maken het goed en leren ervan als een gemeenschap. Zij die geëerd zijn onder hen, hebben een goed getuigenis van buiten. Zij groeien als een gemeenschap zowel in kwaliteit als in kwantiteit, maar toch laten ze verschillen toe tussen individuen en respecteren zij elkaar hierin. Zij verzuimen de gemeenschappelijke samenkomsten niet en zij zien niet neer op hen die door zwakheid niet regelmatig of zelden kunnen meedoen.

Laodicea is de eindtijd kerk (van deze tijdsbedeling, niet van de wereld!) en wordt gekarakteriseerd door een pseudomodernisme vol van lauw gewauwel van halfhartige religiositeit die moet doorgaan voor sympathiek begrip en een no nonsense aanpak. Zij hebben de paradox en gulden middenweg opgegeven van aan de ene kant het zout (smaak- en behoudmiddel!) van de wereld te zijn en aan de andere kant om toch afgezonderd te zijn van het kwade ["De vreze van de Here is het kwade te haten"]. Daarom zullen ze uitgebraakt worden door de Here bij Zijn komst in de wolken en zullen zij achtergelaten worden en net als de 5 dwaze maagden zullen ze voor een gesloten deur staan. Want terwijl ze snoeven dat ze rijk zijn ("Zalig zijn de armen van geest", dat wil zeggen zij die inzien dat ze maar geestelijk arm zijn) met een scherpe blik, in feite zijn zij arm, naakt en geestelijk bijziend. Zij zijn altijd aan het leren, maar bereiken de kennis van de waarheid nooit, gaan maar door zichzelf en elkaar te feliciteren en komen nooit toe aan waarachtige aanbidding; hoewel ze hun muziek aanduiden met aanbidding (die alleen maar een goed gevoel geeft en eigenlijk maar een lege meditatie is: high on Jesus). De meesten van hen zijn niet waarlijk wedergeboren door de Heilige Geest, zelfs wanneer ze dit op zichzelf toepassen. Daarom zijn zij bastaarden van de duivel: uitgezonderd hen die door de liefhebbende hand van de Herder getuchtigd worden, Die "aan de deur staat en klopt". Ja, Hij is buiten; ook op 9/11! Laodicese naamchristenen maken compromissen aan de linker kant die ware gelovigen leegzuigen wat betreft heiligheid en emotionele kracht en duidelijk begrip. De Here heeft ons gewaarschuwd: "Wat moet men met zout doen dat zijn smaak verloren heeft? Het dient tot niets anders dan naar buiten gegooid te worden en met voeten betreden te worden" (hopelijk kunnen ze het voor een pad gebruiken op de 5de dag van de menselijke geschiedenis [zie De 7 Dagen van de Menselijke Geschiedenis en haar 13 Koningen]).